Rasy koni Cz.3- Koń wielkopolski

Koń wielkopolski – jest szlachetnym (gorącokrwistym) koniem wierzchowym, hodowanym w Polsce, użytkowanym w sporcie i rekreacji jeździeckiej. Rasa ta powstała na skutek uszlachetniania miejscowego pogłowia końmi niemieckimi i innymi zachodnimi na ziemiach dawnego zaboru pruskiego. Rasa wywodzi się z dawnych ośrodków hodowlanych w Sierakowie, Gnieźnie i Starogardzie.

Koń w typie półkrwi angielskiej, podobny do trakeńskiego. Głowa szlachetna, szyja długa i prawidłowo osadzona. Właściwe dla koni wierzchowych długie łopatki, kłąb wyraźnie zaznaczony. Kłoda zwięzła, głęboka. Mocny, ścięty, doskonale umięśniony zad. Solidne, długie i suche kończyny, bez szczotek pęcinowych. Dobre chody, zadowalające zdolności skokowe. Występują wszystkie maści. Wysokość w kłębie: 165 cm i więcej^]. Obwód klatki piersiowej: 170-210 cm